تیم ملی هنوز تحت تاثیر نام کی‌روش بازی می‌کند/ با روش اسکوچیچ مقابل بحرین و عراق به مشکل می‌خوریم

به گزارش «فرهیختگان»، فوتبال ایران در دومین آزمون اسکوچیچ بعد از برتری مقابل ازبکستان این بار هم در خارج از خانه مقابل تیم اروپایی بوسنی و هرزگوین پیروز شد و با دو گل کاوه رضایی و مهدی قایدی حریف سرسخت خود را شکست داد تا هواداران تیم ملی به روزهای آینده و به‌خصوص دیدارهای حساس و تاثیرگذار این تیم مقابل عراق و بحرین امیدوار شوند، هرچند در این میان خواندن نظرات کارشناسانی مثل ابراهیم قاسم‌پور خالی از لطف نیست و آنها اعتقاد دارند علاوه‌بر امیدواری‌هایی که به‌وجود آمد نگرانی‌هایی وجود دارد و باید سرمربی و کادر فنی تیم ملی نسبت به برطرف کردن برخی نقاط ضعف اقدام کنند تا کار تیم ملی برای رسیدن به مرحله بعد مقدماتی جام‌جهانی به اما و اگر کشیده نشود. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با قاسم‌پور را در ادامه می‌خوانید.

ارزیابی شما از بازی دوستانه تیم ملی با بوسنی چیست؟

قبل از هر چیز معتقدم وقتی بازی تدارکاتی برای هر تیمی برگزار می‌شود باید نسبت به بضاعت و توان تاکتیکی که وجود دارد، بازی فوق برگزار شود. به‌خصوص وقتی تیمی مثل بوسنی بدون نفرات سرشناس و اصلی خود پا به میدان نمی‌گذارد و با تمام قوا به مصاف نمی‌آید. پس شاید همه اهداف در چنین دیداری محقق نشود به‌خصوص اینکه در سوی دیگر میدان نیز بازیکنانی مثل مهدی طارمی یا سردار آزمون یا بازیکنان کلیدی دیگری مثل وریا غفوری یا رامین رضاییان حضور نداشتند که مطمئنا با حضور تمام نفرات اصلی در میدان به‌طور حتم برای هر دو تیم اهداف بیشتری رقم می‌خورد. بنابراین وقتی چنین اتفاقی نمی‌افتد نمی‌توان از بازی تدارکاتی فوق خیلی استفاده بهینه کرد. با این حال این حق طبیعی یک مربی است تا بازیکنانی که مدنظرش هست را انتخاب کند چون فوتبال سلیقه‌ای است و نمی‌توان در این زمینه خیلی سخت گرفت اما ما بازی‌های تدارکاتی بیشتر و قوی‌تری نیاز داریم چون هم مربی جدید است و هم یک‌سری بازیکنان درحال اضافه شدن به ترکیب تیم هستند که نیاز به زمان دارد که مطمئنا در چنین بازی‌هایی سرمربی می‌تواند هم ترکیبش را شناخته و هم کارهای تاکتیکی و هماهنگی که نیاز هست را در چنین مسابقاتی انجام داده که امیدوارم در آینده بازی‌های به‌مراتب بهتری برای رسیدن به این امر برای تیم‌ملی در نظر گرفته شود.

نکات امیدوارکننده‌ای در ترکیب تیم ملی یا بازی ملی‌پوشان مشاهده کردید؟

بله، نکته اصلی آنجایی بود که تیم ملی فرصتی به آن صورت به حریف اروپایی نداد ضمن اینکه به نظر من تیم ملی با ۳ دفاع و دو پیستون که در زمان حمله به‌خوبی صاحب فرصت می‌شدند به میدان رفت و این یک امر مناسب بود و دیدید که این دو پیستون در وقت دفاع نیز به مدافعان کمک کرده و در یک‌سوم میانی متمرکز می‌شدند و به همین دلیل تیمی مثل بوسنی که از مهاجمان صاحب‌نامی بهره می‌برد در دیدار پنجشنبه شب نتوانست فرصت خطرناکی روی دروازه ایران ایجاد کند. این موضوع یک نکته مثبت بود. یک نکته مثبت دیگر هم وجود داشت که آن هم سبک گلزنی کاوه رضایی بود که در آن شرایط سخت پا به توپ شده و گلزنی می‌کند که البته این موضوع نشان می‌دهد بازی کردن در خارج از ایران و در کشوری که فوتبالی به‌مراتب بهتر از ما دارد چطور به بازیکن اعتمادبه‌نفس می‌دهد که بتواند آن توپ را به آن زیبایی تبدیل به گل کند، همین‌طور مهدی قایدی نیز در زمان کمی که به میدان آمد و با پاسی که دریافت کرد با یک کنترل خوب و جهت ضربه دوم که نشان داد استفاده از هر دو پا را به‌خوبی می‌داند، منجر شد تا گل دوم تیم ملی را هم به زیبایی به ثمر برساند که این موضوع هم نشان می‌دهد قایدی هم اعتمادبه‌نفس بالایی پیدا کرده و می‌تواند در آینده یکی از بازیکنان کلیدی و مثمرثمر تیم ملی باشد.

در این دیدار نکات نگران‌کننده هم برای تیم ملی وجود داشت که بخواهید به آن اشاره کنید؟ هنوز 2 بازی حساس مقابل عراق و بحرین باقی‌مانده و اگر این دیدارها را نبریم کارمان به اما و اگر خواهد کشید. درواقع با روندی که در دیدار پنجشنبه شب دیدیم می‌توانیم نسبت به دو دیدار حساس و باقی‌مانده امیدوار باشیم؟

با این روند خیر، البته عرض کردم اگر بازیکنان تاثیر‌گذار تیم ملی به این تیم اضافه شوند و بازی‌های خوب و مناسب تدارکاتی برای تیم ملی در نظر گرفته شود می‌توانیم تا حدودی امیدوار شویم کما اینکه در گذشته کارهای به‌مراتب سخت‌تر از این را هم انجام داده‌ایم. درست است که دو بازی سخت و حساس مقابل بحرین و عراق باقی‌مانده که خوشبختانه هر دو بازی در زمین خودمان برگزار می‌شود و بازی‌های بیرون از زمین‌مان هم بازی‌های سختی نیست، اما با اضافه شدن بچه‌ها و نفرات قبلی که سالیان سال است که در ترکیب بازی می‌کنند مطمئنا هماهنگی بیشتر ایجاد شده، هرچند یک کار سخت که برای تیم ملی پیش رویش قرار دارد این است که قطعا تیم‌های بحرین و عراق به ایران می‌آیند تا فشرده بازی کنند و فضا‌ها را از ما بگیرند که مطمئنا در این شرایط هر تیمی مقابل ما بازی کرده برای رسیدن به برد مقابلش دچار مشکل شده‌ایم و حتی پیش‌آمده که در ضدحملات هم گرفتار شده و خطراتی را حریفان ایجاد کرده‌اند. بنابراین در ادامه باید با تدبیر و روش‌های بهتری به میدان برویم هرچند به نظر من در کارهای دفاعی موفق بودیم اما یک مقدار در خط میانی یا پیستون‌های چپ و راست می‌توانیم از نفرات قبلی برای بهره بردن و رسیدن به موفقیت استفاده کنیم.

یعنی موافق استفاده از غفوری و رضاییان هستید؟

این نظر شخصی من است و مربیگری هم یک امر سلیقه‌ای به‌شمار می‌رود اما معتقدم این نفرات می‌توانند تاثیرگذارتر باشند به نسبت آنهایی که پنجشنبه شب مقابل بوسنی به میدان رفتند.

درخصوص بازیکنان درحالی صحبت کردید که لیست اخیر اسکوچیچ انتقادات زیادی را به همراه داشت. آیا این توجیه که ما هر فردی را دعوت می‌کنیم اما درنهایت موفق می‌شویم می‌تواند توجیه عقلانی درستی برای انتخاب نفرات باشد. یعنی بگوییم مربیگری سلیقه‌ای است و شایسته‌ها بیرون بمانند؟

خیر، باید در هر انتخاب منطق را قبول کرد. یک زمانی شما یک لیست را می‌دهید ۱۰ نفر درخصوص آن اظهارنظر می‌کنند و هشت نفر لیست را تایید می‌کنند و فقط دو نفر آن را رد می‌کنند پس حق با شماست. وقتی اکثریت با قاطعیت یک لیست را تایید می‌کنند باید آن را قبول کرد یا برعکس اگر اکثریت آن را رد می‌کنند باید آن را رد کرد، بنابراین وقتی قریب به اتفاق می‌گویند که الان رضاییان و وریا در شرایط خوبی هستند پس باید حرف منطقی را قبول کرد کمااینکه در باشگاه‌هایشان نیز بازیکنان تاثیر‌گذاری بوده و در حمله می‌توانند به‌خوبی کمک حال تیم ملی باشند. ضمن اینکه در این مدت غفوری نیز گل‌های حساسی را برای تیم باشگاهی‌اش زده است. اسکوچیچ با بازی پنجشنبه شب نشان داد نیاز به بازیکنانی دارد که در دو طرف خوب به حمله اضافه شوند که سانترهای خوب داشته باشند و از تکنیک خوبی بهره ببرند و قدرت و توانایی رفت و برگشت خوبی در خط حمله و دفاع داشته باشند و این دو بازیکن در گذشته نشان دادند که این توانایی را دارند و می‌توانند به تیم ملی کمک کنند. بنابراین باید آماده‌ها و بازیکنان سرحال و مثمرثمر و کسانی که آمادگی جسمانی و فنی خوبی دارند به تیم ملی دعوت شوند. به صرف اینکه به خاطر سلیقه‌ای بودن امر مربیگری و اینکه تغییر و تحولات زیادی مدنظر است، بازیکن دعوت کنیم، نتیجه حاصل نمی‌شود.

به نظر شما تیم ملی ایران هنوز تحت‌تاثیر نام کی‌روش بازی می‌کند یا این‌طور نیست؟

فکر می‌کنم کماکان تحت تاثیر کار و رفتار و سیستم کی‌روش هستیم و به نظرم جابه‌جایی و تعویض آن تفکرات و سیستم نیاز به زمان دارد به همین دلیل است که می‌گویم نباید خیلی تغییر و تحولات زیادی را در ترکیب و سیستم تیم داد.‌

اگر صحبت خاصی باقی‌مانده بفرمایید؟

ا‌ن‌شاءالله که تیم ملی بتواند از این دو بازی سخت هم سربلند بیرون بیاید و موفق عمل کند.

 * نویسنده: محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار